امام على علیه ‏السلام به مردى فرمودند:

کَیْفَ اَنْتُم؟ فَقالَ: نَرجُو وَ نَخافُ، فَقالَ علیه ‏السلام : مَنْ رَجا شَیْئا طَلِبَهُ، وَ مَنْ خافَ شَیْئا هَرِبَ مِنْهُ، ما أدْرى ما خَوْفُ رَجُلٍ عَرَضَتْ لَهُ شَهْوَةٌ فَلَمْ یَدَعْها لِما خافَ مِنْهُ، وَ ما أدْرى ما رَجاءُ رَجُلٍ نَزَلَ بِهِ بَلاءٌ فَلَمْ‏یَصْبِرْ عَلَیْهِ لِمایَرْجُو.

حال شما چطور است؟ او در پاسخ گفت: امیدوار و بیمناکم بعد حضرت علی علیه السلام فرمودند:
هر که امید چیزى دارد آن را طلب مى‏ کند، و کسى که از چیزى بترسد از آن فرار خواهد کرد، نمى‏ دانم چگونه ترس دارد کسى که شهوت به او روى مى‏ آورد ولى به خاطر ترس از آن رها نمى‏ کند، و نمى ‏دانم چه امید دارد مردى که بلا و گرفتارى به او روى مى‏ آورد ولى به خاطر چیزى که به آن امیدوار است شکیبایى پیشه نمى‏ کند.

بحارالأنوار، ج 78، ص 51